تعیین جنسیت جنین به چند روش انجام می گیرد؟
در سال‌های اخیر، روش‌های تعیین جنسیت جنین به طرق مختلفی تغییر کرده‌اند و امروزه انواع متعددی از روش‌ها برای تشخیص جنسیت جنین وجود دارد. اگر شما هم به دنبال راهی برای تشخیص جنسیت کودک خود در دوران بارداری هستید، حتماً با مفاهیم آزمایش‌های ژنتیکی و کاربردهای آن در تعیین جنسیت جنین آشنا شده‌اید.
در این مقاله، علاوه بر معرفی انواع روش‌های تعیین جنسیت، اطلاعات جالب و مفیدی در خصوص آزمایش‌های ژنتیکی برای تشخیص دختر یا پسر بودن جنین به شما ارائه می‌شود. این آزمایش‌ها، روش‌های پیشرفته‌ای مانند PGD، امکان تشخیص جنسیت جنین را با دقت بالا و به صورت قبل از انتقال جنین به رحم فراهم می‌کنند.
با اطلاعات ارائه شده در این مقاله، شما می‌توانید با انتخاب مناسب‌ترین روش برای خود، جنسیت جنین خود را به دقت تشخیص دهید و تصمیماتی مبتنی بر این اطلاعات برای آینده خانواده خود بگیرید.
تعیین جنسیت جنین چیست؟
تعیین جنسیت جنین به مشخص کردن جنسیت (مثل زنانه یا مردانه بودن) جنین در دوران بارداری اشاره دارد. این فرآیند معمولاً از طریق سونوگرافی (آلتراسونوگرافی) و یا آزمون‌های خونی مبتنی بر DNA صورت می‌گیرد.
1. سونوگرافی (آلتراسونوگرافی): در این روش، با استفاده از امواج فراصوتی، تصاویری از جنین و نواحی مختلف آن تولید می‌شود. پزشک می‌تواند از طریق بررسی این تصاویر، جنسیت جنین را تعیین کند. این روش معمولاً در هفته‌های 18 تا 22 بارداری امکان‌پذیر است.
2. آزمون‌های خونی مبتنی بر DNA: این آزمون‌ها معمولاً به عنوان آزمایش‌های غیرتهاجمی شناخته می‌شوند و از خون مادر برای بررسی DNA جنین استفاده می‌کنند؛ به بیان دیگر با تحلیل DNA، جنسیت جنین تعیین می‌شود. این آزمون‌ها معمولاً در هفته‌های پایانی دوران بارداری انجام می‌شوند.
تعیین جنسیت جنین به والدین کمک می‌کند تا به روش‌های متناسب با نیاز و ترجیح‌های خود برای آماده‌سازی برای آینده فرزندشان بپردازند.
پیشنهاد میکنم مقاله برای پسردار شدن چی بخوریم؟ را مطالعه کنید
پوزیشن مناسب رابطه جنسی برای تعیین جنسیت
بسیاری از مردم اعتقاد دارند که روش‌هایی برای تعیین جنسیت جنین از طریق پوزیشن یا وضعیت مقاربت جنسی وجود دارد. این اعتقادات بر ایده‌هایی مبتنی بر زمان و محیطی که ممکن است بر تعیین جنسیت جنین تأثیر گذاشته باشند، بنا شده است. اما مطالعات علمی برای تأیید یا رد این ادعاها کافی نیست و توصیه نمی‌شود که بر اساس آن‌ها تصمیم‌گیری شود.
به عنوان مثال، برخی معتقدند که استفاده از مواقعیتی که مرد در بالا و رو به کمر زن قرار دارد (موقعیت میسیونری) برای تصمیم‌گیری در مورد جنسیت جنین موثر است.
تعیین جنسیت جنین به کمک تجهیزات پزشکی مانند سونوگرافی یا آزمون‌های خونی مبتنی بر DNA انجام می‌شود و اعتماد به روش‌هایی که بر اساس اطلاعات علمی و پزشکی استوار است، توصیه می‌شود.
روش‌های پیش بینی جنسیت نوزاد
CVS و آمنیوسنتز
آزمایش‌های CVS و آمنیوسنتز در واقع تست‌های تشخیصی است که برای بررسی ساختار ژنتیکی نوزاد و شناسایی ناهنجاری‌های کروموزومی انجام می‌شود. CVS (نمونه‌برداری از پرز جفتی) معمولاً در هفته‌های ۱۰ تا ۱۳ از بارداری و آمنیوسنتز معمولاً در هفته‌های ۱۶ تا ۱۸ انجام می‌شود، با این حال زمان انجام آن ممکن است براساس شرایط مختلفی متغیر باشد.
این آزمایشات معمولاً به مادرانی که در معرض خطر بیشتری از نظر ناهنجاری‌های کروموزومی هستند، توصیه می‌شود، به خصوص اگر آزمایش‌های تشخیصی و تهاجمی باشند که ممکن است خطر سقط را افزایش دهند.
در این آزمایش‌ها، نمونه‌ای از بافت پرز جفتی در CVS و مایع آمنیوسنتز از داخل ساختمان مایع آمنیوس برداشته می‌شود. سپس این نمونه‌ها برای بررسی ساختار ژنتیکی نوزاد و شناسایی هر گونه ناهنجاری کروموزومی مورد آزمایش قرار می‌گیرند.
تعیین جنسیت جنین با روش PGD
روش PGD یا تشخیص ژنتیکی پیش از لانه‌گزینی، یک روش پیشرفته است که قبل از بارداری و بر روی جنین‌های حاصل از فرآیند لقاح مصنوعی اعمال می‌شود. در این روش، والدین به کمک روش‌های کمک باروری مانند IVF و ICSI درمان می‌شوند. سپس فرآیند لقاح مصنوعی در آزمایشگاه انجام می‌شود و پس از شکل‌گیری جنین، قبل از انتقال آن به رحم مادر، می‌توان با استفاده از روش PGD جنسیت جنین را تعیین کرده و فقط جنین‌های با جنسیت مورد نظر را برای انتقال به رحم و شروع بارداری انتخاب کرد.
با این روش، فرد می‌تواند به طور دقیق جنسیت جنین را مشخص کند و از انتقال جنین‌هایی که جنسیت مطلوب را ندارند، جلوگیری کند. این روش به ویژه برای افرادی که تمایل به داشتن فرزند با جنس خاصی دارند، بسیار مفید است. اما باید توجه داشت که انجام PGD نیازمند طی فرآیند IVF است و هزینه و زمان بیشتری نسبت به روش‌های دیگر دارد.
سونوگرافی تعیین جنسیت نوزاد
یکی از آزمایش‌های روتین در دوران بارداری، آناتومی کودک را از طریق سونوگرافی بررسی می‌کند. این آزمایش غیرتهاجمی است و معمولاً در هفته‌های 18 تا 22 انجام می‌شود. در طی این آزمایش، تکنسین با استفاده از سونوگرافی، آناتومی کودک را بررسی می‌کند و می‌تواند بین پاهای جنین دید خوبی پیدا کند تا تعیین کند که جنین دختر یا پسر است.
مزیت این روش این است که به والدین اجازه می‌دهد که انتخاب کنند که آیا جنسیت جنین به آن‌ها گفته شود یا خیر. با این حال، باید توجه داشت که همواره این آزمایش‌ها دقیق نیستند و گاهی اوقات اشتباه می‌توانند داشته باشند، به خصوص اگر قسمت‌های مربوط به جنسیت در تصاویر مشخص نباشند.
کیت‌های تعیین جنسیت نوزاد
اگر نمی‌خواهید از روش‌هایی مانند NIPT، CVS یا آمنیوسنتز استفاده کنید و صبر ندارید تا سونوگرافی سه ماهه دوم انجام شود تا جنسیت نوزادتان را تعیین کند، می‌توانید از کیت‌های تعیین جنسیت استفاده کنید که در خانه قابل انجام است. این کیت‌ها با دقت بیش از 90 درصد نتایج را – حتی در اوایل سه ماهه اول – ارائه می‌دهند.
با جستجوی آنلاین، می‌توانید کیت‌های پیش‌بینی جنسیت را پیدا کنید که به شما این امکان را می‌دهند که خودتان در خانه جنسیت نوزادتان را پیش‌بینی کنید. برخی از این کیت‌ها به نمونه ادرار نیاز دارند و برخی دیگر به نمونه خون. این کیت‌ها جنسیت نوزاد را بر اساس میزان هورمون تستوسترون در ادرار یا وجود (یا عدم وجود) DNA مخصوص مذکر در خون پیش‌بینی می‌کنند.
برای تعیین جنسیت جنین باید به کجا مراجعه کرد؟
به نقد از سایت healthline، برای تعیین جنسیت جنین، می‌توانید به یک مرکز پزشکی یا مرکز زنان و زایمان مراجعه کنید. در این مراکز، از تجهیزات مدرن مانند سونوگرافی (آلتراسونوگرافی) استفاده می‌شود که به پزشکان امکان می‌دهد تصاویر دقیق از جنین و نواحی مختلف آن را مشاهده کرده و جنسیت را تعیین کنند.
علاوه بر سونوگرافی، برخی از مراکز پزشکی از آزمون‌های خونی مبتنی بر DNA برای تشخیص جنسیت جنین استفاده می‌کنند. این آزمون‌ها معمولاً در هفته‌های پایانی دوران بارداری امکان‌پذیر هستند و با بررسی DNA جنین، جنسیت را تعیین می‌کنند.
در هر صورت، مراجعه به یک پزشک متخصص و اعتماد به تجهیزات مدرن و روش‌های معتبر، به شما کمک می‌کند تا جنسیت جنین خود را به طور دقیق و قابل اعتماد مشخص کنید.
روش‌های مصنوعی برای تعیین جنسیت جنین
برای انتخاب جنسیت فرزند، میکروسورژی از جمله روش‌هایی است که استفاده می‌شود، اما این تنها یکی از راهکارهای موجود نیست. روش‌های دیگری نیز برای انتخاب جنسیت فرزند مطرح شده است، از جمله:
1. تشخیص ژنتیکی قبل از لانه‌گزینی (PGD): در این روش، یک جنین گرفته شده از رحم به‌طور ژنتیکی تجزیه و تحلیل می‌شود و جنین مطلوب بر اساس جنسیت انتخاب می‌شود. سپس جنین‌های دیگر حذف می‌شوند و جنین مطلوب به رحم منتقل می‌شود.
2. نمونه‌برداری از پرزهای کوریونی (CVS): در این روش، کروموزوم‌های جنین در اوایل بارداری تحلیل می‌شوند. این روش نه تنها برای تشخیص بیماری‌های ژنتیکی، بلکه برای تشخیص جنسیت نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.
هر دوی این روش‌ها برای انتخاب جنسیت فرزند قابل استفاده هستند. اما باید توجه داشت که استفاده از این روش‌ها باید با در نظر گرفتن ابعاد اخلاقی و اجتماعی مناسب انجام شود و تصمیم‌گیری در این زمینه نیازمند مشورت با پزشک و ارزیابی دقیق موقعیت خانوادگی و فردی است.
رعایت نکات تعیین جنسیت توسط مادر
در طول مقاله به اطلاعات مهمی از جمله روش‌هایی مانند تشخیص ژنتیکی قبل از لانه‌گزینی (PGD) و نمونه‌برداری از پرزهای کوریونی (CVS) پرداختیم که از جنین‌ها برای تشخیص جنسیت استفاده می‌کنند.
همچنین، بیان شده است که محیط رحم زن برای شدن نوزاد پسر یا دختر تأثیرگذار است. بر اساس این بیان، محیط قلیایی برای پسر شدن نوزاد و محیط اسیدی برای دختر شدن نوزاد مطلوب است.
همچنین، برخی ادعاها وجود دارد که زمان نزدیکی جنسی در دوران حوالی تخمک‌گذاری می‌تواند به انتخاب جنسیت جنین تأثیر بگذارد. این ادعا می‌گوید که اگر نزدیکی جنسی در حدود 3-2 روز قبل از تخمک‌گذاری باشد، بچه دختر می‌شود، در حالی که اگر در زمان تخمک‌گذاری یا کمی قبل یا بعد آن اتفاق بیفتد، بچه پسر می‌شود.
مهم است که توجه داشته باشیم که این ادعاها و اطلاعات بیشتری نیاز به تأیید دارند و باید با پزشکان و متخصصان مربوطه مشورت شود. همچنین، عواملی مانند ژنتیک و دیگر عوامل محیطی هم می‌توانند بر تعیین جنسیت جنین تأثیرگذار باشند که در نظر گرفته شدند.
کلام آخر
تعیین جنسیت جنین می‌تواند از روش‌های مختلفی انجام شود که توسط پزشکان اجرا می‌شوند. روش‌های رایج شامل سونوگرافی، آزمایش‌های خونی مبتنی بر DNA و نمونه‌برداری از پرزهای کوریونی (CVS) هستند. در سونوگرافی، امواج فراصوتی برای تصویربرداری از جنین استفاده می‌شود و اجزای مختلف بدن جنین، از جمله اعضای تولیدی جنسی، مشاهده می‌شوند. آزمایش‌های خونی مبتنی بر DNA به والدین امکان می‌دهند تا با تحلیل DNA مادر و جنین، جنسیت جنین را تعیین کنند.
در نهایت، نمونه‌برداری از پرزهای کوریونی (CVS) معمولاً در سه ماهه اول بارداری انجام می‌شود و پزشک نمونه‌ای از پرزهای کوریونی را برداشته و تحلیل کروموزوم‌های آن را انجام می‌دهد تا به تعیین جنسیت جنین کمک کند. انتخاب روش مناسب برای تعیین جنسیت جنین بستگی به شرایط خاص هر زوج دارد که پزشک مربوطه می‌تواند در این مورد راهنمایی کند.
.
دیدگاهتان را بنویسید