مراقبت‌های بخیه بعد از زایمان طبیعی + سزارین!
علت درد و سوزش بخیه پس از زایمان طبیعی/علائم بازشدن و خونریزی بخیه
دلایل مختلفی می‌تواند موجب درد و سوزش در محل بخیه پس از زایمان طبیعی شوند. این درد و سوزش ممکن است به دلیل التهاب، عفونت یا پارگی مجدد بخیه‌ها شود. علائمی مانند خونریزی، بازشدن بخیه و قرمزی شدید نشان‌دهنده نیاز به مراقبت و درمان فوری دارد .
روش‌های درمان و مراقبت از بخیه پس از زایمان طبیعی و سزارین
زایمان سزارین با بخیه‌هایی در ناحیه رحم و شکم همراه است، اما در زایمان طبیعی نیز به علت شرایط خاص بالینی مادر و جنین، پزشک ممکن است ناچار به انجام برش ناحیه بین واژن و مقعد (پرینه) شود. این برش که اپیزیوتومی نام دارد، در شرایط اضطراری برای تسهیل زایمان انجام می‌شود و پس از آن بخیه زده می‌شود.
مراقبت‌های پس از بخیه زایمان
مراقبت از بخیه‌های زایمان (اپیزیوتومی) در دوران نقاهت پس از زایمان، خطر عفونت را کاهش داده و به تسکین درد کمک می‌کند. نخ‌های بخیه قابل جذب معمولا برای این ناحیه استفاده می‌شوند و بدون نیاز به کشیدن، طی ۲ تا ۴ هفته جذب و از بین می‌روند. ممکن است در هنگام پاک کردن اندام تناسلی، تکه‌هایی از این نخ‌ها را مشاهده کنید.
تغذیه و بهداشت مناسب پس از زایمان
پس از زایمان، تغذیه مناسب و رعایت بهداشت از اهمیت بسیاری برخوردار است. در صورت مشاهده علائمی مانند خونریزی، عفونت، قرمزی شدید، التهاب یا باقی ماندن جای زخم عمیق پس از یک تا دو هفته، باید به پزشک مراجعه کنید.
مراقبت‌های بخیه پس از زایمان سزارین
پس از زایمان سزارین، ممکن است تا ۶ هفته خونریزی واژینال داشته باشید. رنگ این خونریزی ابتدا قرمز، سپس صورتی و در نهایت زرد یا سفید می‌شود. ناحیه برش خورده روی شکم ممکن است قرمز و ملتهب باشد که این درد طی ۳ هفته کاهش می‌یابد. برخی از مادران از داروهای ضد درد استفاده می‌کنند، اما باید توجه داشت که در صورت شیردهی، از مصرف مسکن‌های نامناسب خودداری شود.
با گذر زمان، جای زخم صاف تر و به رنگ سفید یا رنگ پوست در می‌آید. پس از ۲ تا ۴ هفته، پزشک باید محل بخیه و زخم را معاینه کند تا از بهبودی کامل اطمینان حاصل شود.
این دستورالعمل‌ها به شما کمک می کنند تا بهتر بتوانید از بخیه های پس از زایمان مراقبت کنید .
مراقبت بهداشتی از محل زخم سزارین
برای مراقبت از بخیه‌های زایمان سزارین، روزانه یکبار پانسمان خود را عوض کنید، به‌ویژه اگر خیس یا کثیف شده باشد. پس از گذشت حداقل ۷ روز از زایمان، می‌توانید محل زخم را با آب و صابون ملایم به آرامی شستشو داده و با حوله تمیز خشک کنید. در هر دوره حمام، اجازه دهید آب به آرامی روی زخم شما جاری شود و از غوطه‌ور شدن در وان آبگرم یا شنا کردن تا زمانی‌که پزشک اجازه نداده است، خودداری کنید. این دوره معمولاً حدود ۳ هفته طول می کشد.
فعالیت بدنی پس از زایمان سزارین
راه رفتن در خانه می‌تواند از لخته شدن خون جلوگیری کند. در ۶ تا ۸ هفته اول از بلند کردن اجسام سنگین تر از کودک خود خودداری کنید. پیاده‌روی کوتاه می‌تواند قدرت و استقامت شما را افزایش دهد، هرچند ممکن است کمی زودتر از گذشته خسته شوید. از انجام تمرینات ورزشی سنگین و فعالیت‌هایی که عضلات شما را خسته می‌کنند، خودداری کنید. همچنین، حداقل ۲ هفته از رانندگی پرهیز کنید و بعد از ۶ هفته می‌توانید فعالیت‌های جنسی خود را از سر بگیرید.
مراقبت از بخیه‌ها، پس از زایمان طبیعی
اگر زایمان طبیعی شما با اپیزیوتومی همراه بود، نیاز است بعد از مرخص شدن از بیمارستان نسبت به مراقبت از جای زخم خود حساس تر باشید. بافت پرینه نسبت به بافت پوست زیر شکم قدرت ترمیم کمتری دارد و ممکن است بعد از هر بار ادرار یا مدفوع، درد محل بخیه بیشتر شود. برای کاهش ناراحتی در دو روز اول می‌توانید از کیسه یخ استفاده کنید و مهم‌ترین نکته تمیز نگه داشتن بخیه‌ها است. بعد از هر بار دستشویی، محل آن را به جای پاک کردن، خشک کنید.
مراقبت بهداشتی از محل زخم زایمان طبیعی
برای تمیز نگهداشتن ناحیه بخیه شده پرینه، نکات زیر را رعایت کنید:
– در ۶ هفته اول پس از زایمان از تامپون استفاده نکنید.
– بخیه‌ها حداقل تا ۲۴ ساعت نباید در تماس با آب باشند.
– پد بهداشتی خود را هر ۲ تا ۴ ساعت تعویض کنید. محصولی را انتخاب کنید که ضد آلرژی، بدون عطر و با pH متعادل باشد.
– برای تسکین درد می‌توانید از ژل لیدوکائین یا اسپری بی‌حسی استفاده کنید.
– قبل از تمیز کردن ناحیه پرینه، از یک ضد عفونی‌کننده یا محلول ضد باکتری روی دست خود استفاده کنید.
– برای کاهش تحریک ناشی از اصطکاک، از دستمال مرطوب کودک به‌جای دستمال توالت استفاده کنید.
– در صورت مشکل در خشک کردن محل زخم، می‌توانید از درجه کم سشوار استفاده کنید.
فعالیت بدنی پس از زایمان طبیعی
۴ تا ۶ هفته پس از زایمان به پزشک خود مراجعه کنید تا بخیه‌ها چک یا کشیده شوند. در این قرار ملاقات، پزشک یا ماما به شما خواهند گفت که چه زمانی می‌توانید روابط جنسی را از سر بگیرید. در صورت مواجهه با مشکلاتی مانند بی‌اختیاری ادرار یا درد زیاد، پزشک ممکن است تمرینات کگل را تجویز کند.
تغذیه مناسب برای بهبود بخیه پس از زایمان طبیعی یا سزارین
برای تسریع بهبود بخیه‌ها پس از زایمان، تغذیه مناسب بسیار اهمیت دارد. تلاش کنید وعده‌های غذایی کمتری نسبت به حالت عادی مصرف کنید و به‌جای آن، میان‌وعده‌های سالمی داشته باشید. مصرف میوه و سبزیجات فیبردار و نوشیدن روزانه ۸ فنجان (۲ لیتر) آب به جلوگیری از یبوست کمک می‌کند. در صورت ابتلا به بواسیر، استفاده از کمپرس سرد یا شیاف آنتی‌هموروئید می‌تواند موثر باشد.
وعده‌های غذایی باید بیشتر شامل پروتئین و لبنیات باشد تا کربوهیدرات و چربی. سیگار کشیدن و مصرف غذاهای آماده یا فست فود می‌تواند فرایند ترمیم بخیه‌ها را کند کند. میوه‌هایی مانند آناناس، توت فرنگی، پرتقال و موز به عنوان بهترین مواد غذایی برای بهبود بخیه‌ها محسوب می‌شوند و می‌توانید آن‌ها را به صورت آبمیوه یا اسموتی مصرف کنید.
روش‌های سنتی برای بهبود بخیه پس از زایمان
طب سنتی روش‌های موثری برای تسریع ترمیم بخیه‌ها پس از زایمان ارائه می‌دهد. برخی از این روش‌ها شامل موارد زیر است:
– مالیدن عسل: استفاده موضعی از عسل روی محل زخم.
– ژل آلوئه‌ورا: استعمال موضعی ژل آلوئه‌ورا بر روی زخم.
– محلول نمک دریا: قرار دادن روزانه لگن در محلول نمک دریا.
– روغن سیاه‌دانه یا روغن زیتون: مالیدن این روغن‌ها به خصوص در محل بخیه‌های پرینه.
– محلول گلاب و عسل: مصرف روزی دو بار از محلول گلاب و عسل به مقدار کم.
– آب پیاز: مالیدن آب پیاز روی محل زخم به کمک یک پارچه تمیز.
نکات مهم برای تغذیه و مراقبت از بخیه‌ها
– مصرف پروتئین و لبنیات را افزایش دهید.
– از مصرف غذاهای آماده و فست فود خودداری کنید.
– نوشیدن آب کافی و مصرف فیبر را در برنامه روزانه خود داشته باشید.
– در صورت بروز بواسیر، از کمپرس سرد و شیاف آنتی‌هموروئید استفاده کنید.
با رعایت این نکات و استفاده از روش‌های سنتی، می‌توانید به بهبود سریع‌تر بخیه‌ها پس از زایمان کمک کنید.
زمان مراجعه به پزشک
همانند سایر جراحی‌ها، خطر عفونت پس از زایمان سزارین یا عمل اپیزیوتومی وجود دارد. در صورت بروز هر یک از علائم زیر، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید یا به اورژانس مراجعه کنید:
– تب ۳۸ درجه یا بالاتر
– ترشحات بدبو یا مایل به سبز از محل زخم
– تورم و قرمزی اطراف بخیه
– درد شدید در محل برش
– تجمع چرک در داخل یا اطراف زخم
– تورم در یکی از پاها، دست، صورت یا چشم
– افزایش درد در شکم یا پرینه
– افزایش وزن ناگهانی طی ۱ یا ۲ روز
– تاری دید
.
دیدگاهتان را بنویسید