عفونت های بارداری:علت+عوارض+درمان!
عفونت‌های دوران بارداری معمولاً جدی نیستند و در صورت تشخیص و درمان به موقع، خطرات خاصی به همراه ندارند. برخی از عفونت‌های رایجی که ممکن است در طول بارداری رخ دهند شامل آنفولانزا، عفونت‌های قارچی واژن، عفونت‌های رحمی، استرپتوکوک گروه B، واژینوز باکتریایی و لیستریا هستند.
تغییرات در عملکرد سیستم ایمنی بدن می‌تواند باعث افزایش خطر ابتلا به عفونت‌ها شود. بنابراین، مشورت با یک پزشک متخصص زنان یا ماما بسیار مهم است.
با سایت شادی دولتی همراه باشید…
عفونت‌های رایج در دوران بارداری
عفونت‌های متعددی می‌توانند مادر و جنین را در دوران بارداری تحت تأثیر قرار دهند و خطراتی به همراه داشته باشند. برخی از این عفونت‌ها عبارتند از:
– سیفلیس
– کلامیدیا
– توکسوپلاسموز
– هپاتیت
– استرپتوکوک گروه B
– لیستریا
– تبخال
– عفونت مادرزادی سیتومگالوویروس
– ویروس زیکا
برخی از این عفونت‌ها نگران‌کننده نیستند و به سرعت درمان می‌شوند، اما برخی دیگر می‌توانند خطرناک باشند و نیاز به اقدامات پیشگیرانه دارند. در ادامه هر یک از عفونت‌های شایع دوران بارداری توضیح داده خواهد شد.
علائم عفونت‌های بارداری
علائم اصلی عفونت‌های دوران بارداری شامل تب، سرفه مداوم و از دست دادن حس بویایی و چشایی است. برخی افراد ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند، اما برخی دیگر علائم واضحی نشان می‌دهند. شواهد نشان می‌دهد که عفونت در دوران بارداری می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های جدی‌تر را، به ویژه در سه ماهه سوم بارداری، افزایش دهد.
انواع عفونت‌های دوران بارداری
عفونت‌های دوران بارداری انواع مختلفی دارند که برخی از آنها عبارتند از:
– واژینوز باکتریایی (BV)
– استرپتوکوک گروه B (GBS)
– هپاتیت
– بیماری‌های مقاربتی
– توکسوپلاسموز
– عفونت‌های دستگاه ادراری
– سیفلیس
– کلامیدیا
– عفونت‌های مخمری
– ویروس زیکا
در ادامه به بررسی برخی از رایج‌ترین عفونت‌های دوران بارداری پرداخته‌ایم.
1.عفونت‌های ادراری در دوران بارداری
عفونت‌های دستگاه ادراری دومین نوع شایع عفونت در بدن هستند و می‌توانند با عوارض بارداری مانند افزایش احتمال زایمان زودرس و وزن کم هنگام تولد همراه باشند. علائم عفونت ادراری در بارداری شامل موارد زیر است:
– درد یا سوزش هنگام ادرار
– تکرر ادرار
– تب، خستگی و لرزش
– احساس فشار در پایین شکم
– بوی بد ادرار و رنگ کدر یا قرمز
– درد در پشت یا پهلو و زیر دنده‌ها
درمان عفونت ادراری در بارداری معمولاً ساده و شامل یک دوره کوتاه مدت ۳ تا ۷ روزه مصرف آنتی‌بیوتیک خوراکی است.
2.عفونت مثانه یا سیستیت
سیستیت به التهاب مثانه اطلاق می‌شود که معمولاً ناشی از عفونت مثانه است. این نوع شایع از عفونت دستگاه ادراری (UTI) بیشتر در زنان رخ می‌دهد. موارد خفیف سیستیت اغلب در عرض چند روز به خودی خود بهبود می‌یابد، اما موارد شدیدتر نیاز به درمان تخصصی دارند.
نشانه‌های سیستیت عبارتند از:
– تکرر ادرار
– درد یا سوزش هنگام ادرار
– دفع مکرر و مقدار کمی ادرار
– مشاهده خون در ادرار (هماچوری)
– کدر بودن یا بوی تند ادرار
– درد لگن
– احساس فشار در ناحیه زیر ناف (شکم)
3.واژینوز باکتریایی
واژینوز باکتریایی زمانی رخ می‌دهد که تعادل باکتری‌های طبیعی واژن به هم بخورد. تعادل باکتری‌ها به حفظ سلامت واژن کمک می‌کند، اما رشد بیش از حد برخی باکتری‌ها می‌تواند منجر به واژینوز باکتریایی شود. این عفونت ممکن است در هر سنی رخ دهد، اما در دوران بارداری به دلیل تغییرات هورمونی شایع‌تر است که رشد برخی از باکتری‌ها را تسهیل می‌کند.
علائم واژینوز باکتریایی
بسیاری از افراد مبتلا به واژینوز باکتریایی بدون علائم هستند، اما برخی ممکن است علائم زیر را تجربه کنند:
– ترشحات واژینال خاکستری، سفید یا سبز
– بوی نامطبوع واژن مشابه بوی ماهی
– خارش واژن
– سوزش هنگام ادرار
4.عفونت‌های داخل رحمی در دوران بارداری
عفونت داخل رحمی به عفونت جفت، مایع آمنیوتیک یا غشای اطراف جنین اطلاق می‌شود. این عفونت که به کوریوآمنیونیت معروف است، می‌تواند باعث تب، درد رحمی و ترشحات واژینال شود. اغلب این عفونت توسط باکتری‌های موجود در واژن ایجاد می‌شود و زمانی رخ می‌دهد که کیسه آب پاره شده و مدت زمان زیادی از پارگی آن گذشته باشد، به این ترتیب باکتری‌ها به داخل رحم نفوذ می‌کنند.
5.عفونت استرپتوکوکی گروه B
استرپتوکوک گروه B (GBS) یک عفونت مقاربتی نیست و می‌تواند از طریق تماس مستقیم مانند دست دادن، بوسیدن و تماس فیزیکی منتقل شود. این باکتری اغلب در واژن و رکتوم یافت می‌شود و ممکن است در طول رابطه جنسی منتقل شود. پنی‌سیلین یا آمپی‌سیلین معمولاً برای درمان GBS تجویز می‌شوند.
6.عفونت‌های قارچی در دوران بارداری
عفونت‌های قارچی در بارداری عمدتاً توسط قارچ کاندیدا آلبیکنس ایجاد می‌شوند، اما انواع دیگر قارچ‌ها مانند کاندیدا گلابراتا و کاندیدا تروپیکالیس نیز می‌توانند عامل باشند. این عفونت‌ها معمولاً برای مادر و جنین خطر جدی ندارند و به راحتی قابل درمان هستند. با این حال، اگر درمان نشوند، ممکن است باعث خارش، قرمزی و التهاب شوند.
7.عفونت‌های لثه در دوران بارداری
حدود ۶۰ تا ۷۵ درصد از زنان باردار دچار التهاب لثه می‌شوند. بیماری پریودنتال زمانی رخ می‌دهد که لثه‌ها قرمز و متورم می‌شوند و با تغییرات هورمونی در دوران بارداری این التهاب ممکن است تشدید شود.
8.عفونت گلو در دوران بارداری
عفونت گلو در دوران بارداری اگر درمان نشود، ممکن است به عوارض جدی برای مادر و جنین منجر شود. پزشکان می‌توانند این نوع عفونت را با داروهای خاصی که با عفونت‌های باکتریایی مقابله می‌کنند، درمان کنند.
علت عفونت‌های بارداری
بیماری‌های عفونی توسط میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا مانند باکتری‌ها، ویروس‌ها، قارچ‌ها و انگل‌ها ایجاد می‌شوند و ممکن است به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم منتقل شوند. برخی از این عفونت‌ها مضر هستند، در حالی که برخی دیگر بی‌ضررند. با این حال، همه این عفونت‌ها ممکن است قابل پیشگیری باشند.
عوارض عفونت‌های دوران بارداری
اگر عفونت‌های دوران بارداری درمان نشوند، ممکن است به عوارض جدی منجر شوند. این عوارض شامل زایمان زودرس، وزن کم هنگام تولد، نقایص مادرزادی، مشکلات یادگیری و حتی از دست دادن بارداری هستند. پیشگیری، تشخیص زودهنگام و درمان به موقع عفونت در دوران بارداری برای کاهش و حذف این عوارض ضروری است.
درمان عفونت‌های بارداری
آنتی‌بیوتیک‌ها باکتری‌ها را از بین می‌برند یا از گسترش آنها جلوگیری می‌کنند. برخی از آنتی‌بیوتیک‌ها که معمولاً برای استفاده در دوران بارداری بی‌خطر هستند عبارتند از پنی‌سیلین‌ها، سفالوسپورین‌ها و ماکرولیدها مانند اریترومایسین. همچنین روش‌های خانگی نیز برای درمان عفونت در بارداری مورد توجه بسیاری از افراد قرار می‌گیرند. در ادامه، به بررسی درمان‌های مختلف می‌پردازیم:
۱. درمان دارویی
آنتی‌بیوتیک‌ها معمولاً در دوران بارداری تجویز می‌شوند، اما نوع خاص دارو با توجه به نوع عفونت تعیین می‌شود. برخی آنتی‌بیوتیک‌ها در دوران بارداری بی‌خطر هستند، در حالی که برخی دیگر ممکن است خطرناک باشند. در زمان تجویز و مصرف دارو باید به مواردی مانند نوع آنتی‌بیوتیک، زمان و مدت مصرف، میزان مصرف و اثرات احتمالی آن بر بارداری توجه شود.
نمونه‌های آنتی‌بیوتیک‌های ایمن در دوران بارداری:
– پنی‌سیلین‌ها: آموکسی‌سیلین (Amoxil، Larotid) و آمپی‌سیلین
– سفالوسپورین‌ها: سفاکلر و سفالکسین (کفلکس)
– کلیندامایسین (کلئوسین، کلیندا-درم و کلینداژل)
آنتی‌بیوتیک‌هایی که ممکن است خطراتی ایجاد کنند:
– تتراسایکلین‌ها: ممکن است بر رشد استخوان تأثیر بگذارند و دندان‌های کودک در حال رشد را تغییر رنگ دهند. مصرف این داروها بعد از هفته پنجم بارداری توصیه نمی‌شود.
– سولفونامیدها: ممکن است خطر بیماری‌های قلبی، شکاف لب یا کام و زردی را افزایش دهند. از مصرف سولفونامیدها در سه ماهه اول بارداری و نزدیک به زمان زایمان باید اجتناب شود.
اگر آنتی‌بیوتیک بهترین راه درمان بیماری شما باشد، پزشک ایمن‌ترین آنتی‌بیوتیک و دوز مناسب را تجویز خواهد کرد. اگر سوال یا نگرانی درباره استفاده از آنتی‌بیوتیک در دوران بارداری دارید، حتماً با پزشک خود مشورت کنید.
درمان‌های خانگی برای عفونت واژن در بارداری
۱. عسل و گیاهان ضد قارچ
استفاده موضعی از عسل می‌تواند PH واژن را کاهش داده و رشد قارچ‌ها را مهار کند. برای تقویت این اثر، می‌توانید گیاهانی با خواص ضد قارچی مانند اکالیپتوس، بادرنجبویه، و شمعدانی را به عسل اضافه کنید تا یک محلول قوی‌تر و موثرتر برای مبارزه با قارچ ایجاد شود.
۲. سرکه سیب
چندین مطالعه آزمایشگاهی نشان داده‌اند که سرکه سیب دارای خواص ضد قارچی است و می‌تواند در درمان عفونت‌های ناشی از کاندیدا مفید باشد. کاندیدا نوعی مخمر است که به طور طبیعی در بدن انسان و روی پوست زندگی می‌کند و معمولاً مشکلی ایجاد نمی‌کند، اما گاهی می‌تواند باعث عفونت شود.
۳. روغن نارگیل
یکی دیگر از درمان‌های خانگی موثر برای عفونت قارچی، استفاده موضعی از روغن نارگیل است. روغن نارگیل دارای خواص ضد قارچی است و می‌تواند به کشتن کاندیدا کمک کند. کاندیدا آلبیکنس به خصوص به روغن نارگیل حساس است و مقدار کمی از آن برای از بین بردن عفونت کافی است، حتی در مقایسه با داروی فلوکونازول.
تغذیه مناسب برای درمان عفونت ادراری در بارداری
اگر در دوران بارداری به عفونت مبتلا هستید، مصرف غذاهایی مانند ماست یونانی ساده، خیار شور و کلم ترش می‌تواند به مبارزه با عفونت کمک کند. همچنین، غذاهای پر فیبر مانند موز، لوبیا، عدس، آجیل، جو دوسر و سایر غلات کامل می‌توانند به حذف باکتری‌های مضر از بدن کمک کنند.
عوارض عفونت‌های بارداری
عوارض شایع برای مادر:
– فشار خون بالا
– دیابت بارداری
– پره اکلامپسی
– زایمان زودرس
– افسردگی و اضطراب
– سقط جنین
– مرده‌زایی
تاثیر عفونت بر مادر
وجود عفونت در دوران بارداری می‌تواند عوارض جدی مانند مرگ مادر، ضعف، مرده‌زایی، سقط جنین و زایمان زودرس را به همراه داشته باشد.
تاثیر عفونت بر جنین
عفونت در دوران بارداری می‌تواند برای جنین نیز خطرناک باشد. این عفونت‌ها ممکن است باعث نقص‌های مادرزادی و ناتوانی‌های مادام العمر مانند کم‌شنوایی، اختلالات بینایی یا نابینایی، مشکلات یادگیری و صرع شوند.
راه‌های پیشگیری از عفونت‌های دوران بارداری
برای جلوگیری از ابتلا به انواع عفونت در دوران بارداری، رعایت نکات زیر توصیه می‌شود:
شستشوی مرتب دست‌ها
شستن منظم دست‌ها می‌تواند از انتقال میکروب‌ها و عوامل عفونی به دهان و سایر نقاط بدن که ممکن است منجر به عفونت شوند، جلوگیری کند.
استفاده از لباس زیر نخی
پوشیدن لباس زیر نخی به پوست اجازه تنفس داده و رطوبت را کاهش می‌دهد، که این امر می‌تواند از رشد قارچ‌ها و باکتری‌ها جلوگیری کند.
تمیز کردن ناحیه تناسلی از جلو به عقب
پس از اجابت مزاج، ناحیه تناسلی را از جلو به عقب تمیز و خشک کنید تا از انتقال باکتری‌ها از مقعد به مجرای ادراری و تناسلی جلوگیری شود و خطر عفونت‌های ادراری و تناسلی کاهش یابد.
رعایت نکات بهداشتی
رعایت بهداشت شخصی مانند استفاده از محصولات بهداشتی ملایم و دوری از محیط‌های آلوده، می‌تواند به کاهش خطر مبتلا به عفونت کمک کند.
اجتناب از پوشیدن شلوارهای تنگ
شلوارهای تنگ می‌توانند موجب تعریق و رطوبت شوند و محیط مناسبی برای رشد قارچ‌ها و باکتری‌ها فراهم کنند.
تعویض سریع مایو پس از شنا
پس از شنا، مایوی خود را به سرعت تعویض کنید. ماندن در لباس مرطوب می‌تواند رشد قارچ‌ها و باکتری‌ها را تسهیل کند.
نتیجه‌گیری و راهنمای مراجعه به پزشک
عفونت‌های دوران بارداری ممکن است برای هر مادری رخ دهد و در صورت عدم درمان، عوارضی برای مادر و جنین به همراه خواهد داشت. برای پیشگیری و درمان این عفونت‌ها، باید تحت نظر یک پزشک متخصص قرار گیرید.
.
دیدگاهتان را بنویسید